Gezamenlijke verklaring na het gesprek tussen de bisschop van ‘s Hertogenbosch en homopastores
Op 11 oktober 2017 vond een gesprek plaats tussen de bisschop van ‘s Hertogenbosch, Gerard de Korte, en het Werkverband van Katholieke Homo-Pastores. Het WKHP had de bisschop uitgenodigd naar aanleiding van de commotie rond de gebedsdienst tijdens de Roze Zaterdag in Den Bosch. De bisschop liet weten dat een gebedsdienst in de Sint-Jan een brug te ver was gebleken, maar dat hij de dialoog met de homogemeenschap zocht en daarom graag op de uitnodiging van de homopastores inging.
In een openhartige sfeer kon gesproken worden over pijnpunten, gemeenschappelijke zorgen en ieders zoeken naar ruimte voor homoseksuelen binnen een inclusieve kerk. Er was erkenning voor de verschillende rollen die bisschop en (homo)pastores spelen in die zoektocht, ook in het spanningsveld tussen leer en leven. En beide konden elkaars ervaringen en posities horen en proberen te verstaan. Daarmee was deze uitwisseling een mooi begin van dialoog.
De pastores zien dat parochianen aanwezige homorelaties vaak accepteren, maar dat het ontbreken van kerkelijke erkenning en een houding van zwijgzaam dulden mensen kwetst. Sowieso blijkt dat, waar homoseksualiteit een gezicht krijgt, mensen vragen gaan stellen bij de kerkelijke leer die een leven in onthouding voorhoudt. Hoe kan die leer zich op grond van deze pastorale (en ook persoonlijke) ervaringen en van de huidige inzichten in de menswetenschappen verder ontwikkelen in de richting van waardering van gelijkgeslachtelijke relatievormen? Dat is de hoofdvraag die homopastores aan de bisschop stellen. Ook omdat zij merken dat door dit thema de Kerk bij veel mensen aan geloofwaardigheid verliest.
De bisschop herkent de spanning en de pijn, maar merkt hoezeer hijzelf ook in een spagaat terecht komt. Want als bisschop weet hij zich geroepen hoeder van de leer te zijn. Verdere (moraal)theologische doordenking op katholieke universiteiten ziet hij als voorwaarde voor verschuivingen in die kerkelijke leer over seksualiteitsbeleving. Daarnaast bepleit hij bij de pastores een houding van prudentie en fijngevoeligheid. En vooral zet hij in op het voeren van een niet-gepolariseerde dialoog over deze thematiek tussen de verschillende stromingen die er zijn binnen de RK Kerk in Nederlands. Daarbij wil hij graag gevoed worden met ideeën die het gesprek verder kunnen brengen, om de ruimte voor een inclusieve kerk te vergroten.
Bisschop en homopastores stellen zich voor hun dialoog in de toekomst voort te zetten, geleid door eenzelfde zorg voor mensen.
